Спорт (65)
Баястан Максатбек уулу, жеӊил атлетика боюнча спорт чебери: «Максатым - мекенимди дүйнөгө таанытуу»
Среда, 19 Июнь 2019 04:38 Автор Бекмурат
Жаш спортчу Баястан Максатбек уулу спорттун жеӊил атлетика түрү менен машыгып келет. Спорт дүйнөсүнө келгенден тартып жакшы ийгиликтерди жаратып, Кыргызстандын үч жолку чемпиону болгон. Жакында эле Ысык-Көл облусунда өткөн эл аралык турнирге катышып, 800 метр аралыкка чуркап 1- орунду багындырган.
«Бала кезимен эле жеӊил атлетикага кызыкчумун»
-Мен 1996-жылы 15-январда Алай районуна караштуу Мурдаш айылында туулгам. Yй-бүлөдө 5 бир тууганмын, ата -энемдин экинчи уулу болом. Бир туугандарымын ичинен бир гана мен спорт жаатына кызыгам. Ата-энем дыйканчылык, мал чарбачылык менен алектенишет. Бала кезимен эле чуркаганды жакшы көрчүмүн, үй-бүлөбүз менен жайлоого чыкчубуз. Ээн-эркин жерде өзүм каалашымча чуркап көп машыкчумун. Мектепте окуп жүргөндө дене тарбия сабагынан окуткан агайларым мени макташчу. Ошондон улам менде спортко болгон кызыгуу күчөп, мектепти аяктап Ош шаарына келип, Ош мамлекеттик университетинин педагогика жана дене тарбия факультетине окууга тапшырганмын.
«Чуркоо ден соолукту жакшыртат»
-2014-жылы 1-курсста окуп жүргөнүмдө дене тарбиядан сабак берген агайым Алмаз Казыбеков Ош шаарындагы университеттер арасында уюштурулган жеӊил атлетика боюнча биринчиликке даярдады. Ал мелдешке катышып атаандаштарымдын арасында биринчи чуркап келгеним үчүн баалуу белектер менен сыйланганмын. Алгачкы жеӊишим эле, албетте, абдан кубанганмын. Ошондон тартып Алмаз агайым мени жеӊил атлетика боюнча машыктырып баштады. Негизи жеӊил атлетика спорттун оор түрүнө кирет. Ошого карабастан ден соолугум чыӊ болушу үчүн өзүмдүн кызыгуум менен спорттун ушул түрүн гана тандадым. Жеӊил атлетика менен машыгуу булчуӊдарды өстүрөт, жүрөк-кан тамыр жана дем алуу, нерв системаларын бекемдейт, зат алмашууну жогорулатат жана организмди чыӊдайт.
«Кыргызстандын 3 жолку чемпиону болдум»
-Ош шаарына келип, жеӊил атлетика боюнча машыгып жүргөндө чындыгында кыйынчылык болгон. 2015-жылы Бишкекте өткөн республикалык мелдештерге катышып, жеӊилип калып ыза тартып жүргөн кездерим да болду. Бирок бара-бара жакшы даярданып машыгып жүрүп, Бишкек шаарында өткөн мелдештерге катышып, 800 метр аралыкка чуркап Кыргызстандын 3 жолку чемпиону болдум. Бишкектеги мелдештерде жеӊишке жетишкенимден кийин башка өлкөлөргө чыга баштадым. Казакстан, Өзбекстан өлкөлөрүндө жеӊил атлетика боюнча уюштурулган эл аралык мелдештерге катышып келдим. Ал жакта да ийгиликтерди жараттым. Быйыл эле 17-23-апрель аралыгында өткөрүлгөн Азия чемпионатына катышуу үчүн Катарга бардым. 45 мамлекеттин ичинен 800 метр аралыкка чуркап, 10-орунга жетиштим. Андан кийин Европа өлкөсүнүн эл аралык турнирине катышуу үчүн Румыния шаарына бардым. Ал жакта да 800 метр аралыкка чуркап 8-орунга жетиштим. Андан кийин эле 11-майда Ысык-Көл облусунда Сатымкул Жуманазаровдун жаркын элесине арналган эл аралык турнирге катышып 10 километр аралыкка чуркап 1-орунду алдым.
«Ийгиликтеримдин артында машыктыруучум турат»
- 5 жылдан бери Алмаз Казыбеков агайым машыктырып келет. Күндө эрте менен кечинде 2 сааттан чуркап машыгабыз, 15 километр аралыкка чуркайбыз. Биздин машыгуучу жайыбыз Ош шаарындагы Акматбек Сүйүнбаев атындагы стадион, Токтогул Сатылганов атындагы эс алуучу жайы жана Навои атындагы паркта чуркайбыз. Ошондой эле жылына 2 жолудан бийик тоолорго чыгып, таза абада машыгабыз. Бийиктикке чыгып машыгуу чындыгында аябай кыйын. Баарына чыдаганга туура келет. Машыктыруучумду өзүмдүн бир тууган агамдай эле жакшы көрөм. Анткени, менин ийгиликтеримдин артында агайым турат, Алмаз аганын салымы чоӊ. «Ар убак өзүӊдү эркин карма, жеӊил салмак менен чурка, майлуу тамактарды көп жебе» деп эскертип,көзөмөлдөп турат.
«Спорт жашоомдун бир бөлүгү»
-Башка жактарга мелдештерге барганымда Ош шаардык спорт комитети жардам берет. Жетпей калган учурда ата-энемден жардам сурайм. Спорттон сырткары эч кандай жумуш менен алектенбейм. Бардык күчүмдү, убактымды ушул жеӊил атлетика менен машыгууга жумшайм. Жеӊил атлетика менин жашоомдун бир бөлүгү десем болот. Буюрса, келечекте чет эл аралык, дүйнөлүк мелдештерге катышып, өз мекенимди жеӊил атлетика боюнча дүйнөгө таанытсам деген жакшы ой-максаттарым бар. Ар убак кыргыз элиме кызмат кылууга даярмын.
Батма Суранова
Түркиянын Анталия шаарында Эл аралык уруш өнөрү федерациясы тарабынан 20-23-май күндөрү каратэ боюнча дүйнө чемпионатынын биринчи баскычы өткөн. Алты мамлекеттен барган 500 катышуучунун арасында 6-10 жаштагы кыргызстандык спорчтулар күч сынашып, натыйжада 6 алтын, 2 күмүш жана 1 коло байгеге ээ болушкан. Ал эми 24-26-май күндөрү Румыниянын Бухарест шаарында каратэ боюнча Х эл аралык чемпионат болуп, 33 өлкөдөн 1 513 спортчу катышкан. Ага өлкө атынан төрт спортчу катышып, 11 медалга ээ болгон. Натыйжада Кыргызстан командалык эсеп боюнча алтынчы орунга илинген. Кумитэ боюнча тайпалык кармашта Ош шаарынын 8-9 жаштагы үч спортчусу Имран Абдугуламов, Искендербек Ташбалтаев жана Нурислам Пусуров 3-орунга ээ болушкан. Ушул эле спортчулар ката боюнча командалык мелдеште экинчи орунга татыган. Жаш чемпиондордун ийгилигин кубануу менен куттуктап, сезимдери менен бөлүшөбүз.
Ош шаардык спорт комитетинин кызматкери, машыктыруучу, Нусуп Жолдошбаев:
“Yчөө алтын алышты”
-20-23-май күндөрү Анталия шаарында командалык дүйнөлүк чемпионат болуп, Ош шаарынан 4 спортчуну алып бардым. Yчөө алтын медаль тагынышты. 23-май күнү кечинде Румыня мамлекетине бардык. 33 мамлекеттен 1513 спортчу катышып, 5 жаштагы Абдугуламов Имран деген спортчубуз 3 алтынды алып, командалык эсепте Кыргызстан 6-орунду ээледи.
Бул окуя тарыхта алтын тамгалар менен калды деп айта алам. Себеби, буга чейин дүйнөлүк чемпионатта мындай жыйынтык боло элек болчу. Колдоо көрсөткөн шаар башчысына, спорт комитетине ыраазычылык билдирем. Балдардын алды 4 жылдан бери машыгышат. Алгачкы жолу финалда утканда демиӊ-демиӊе батпай, көзүӊө жаш айланып, укмуштуудай сүйүнүч, кубанычтуу учур болот. Башкысы дүйнөлүк чемпионатта даярдаган спортчуӊ биринчи орунду алып, медаль тагынып жатса, өтө башкача сезимдер болот экен. Буюрса, балдарымды бир гана дүйнөлүк чемпион эмес, олимпиадалык чемпион кылам деген ниеттер, чоӊ ишенич пайда болду.
Ломоносов атындагы мектептин окуучусу, Абдилазизов Дастан:
“Биринчи атамды эстедим”
-Каратэ менен 8 жашымдан машыгып баштаганмын. Быйыл 3 жыл болду. Анталияга барып, 5 мамлекет катышкан мелдеште 1-орунду алдым. Атаандашымды жеӊгенде биринчи атамды, апам экөөнүн сүйүнүп атканын эстедим. Өзүм да аябай кубандым.
Киров атындагы мектептин окуучусу, Пусуров Нурислам:
“Бөбөгүмө белек кылам”
-Төрт жарым жашымдан бери каратэ менен машыгып, көп нерселерди үйрөнүп келем. Машыкканыма 4 жыл болду. Мелдешке жөнөп атканда сөзсүз 1-орунду алып келип, биринчи кичинекей бөбөгүмө коляска алып беремин деп кеткенмин. Апам аябай сүйүнүп калган. Анталиядан 1-орунду алып, Румынияга бардык. Ал жактан 2-3-орунду алып келдим. Чоӊойгондо каратист болом.
Ломоносов атындагы мектептин окуучусу, Ташбалтаев Искендер:
“Чоӊойгондо бухгалтер болом”
-Биз Анталияга анан Румынияга бардык. Мелдештен жалпы 2-3-орундарды алдым. Аэропорттон бизди ата-энелерибиз тосуп алышты. Анталияда 5 мамлекет катышып, алар менен мелдешке чыкканда кыйналган жокмун. Чоӊойгондо бухгалтер болом. Машыктырган агайыма рахмат!
5 жаштагы Имран Абдугуламов:
“Спортчу болом”
-Мен бул мелдеште үч 1-орунду алдым. 3 алтын медаль беришти. Мага Анталия жакты. Чоӊойгондо спортчу болом.
3 алтын медалдын ээси,6 жаштагы чемпион Абдугуламов Алимрандын апасы Самара Пусурова:
“Биз Кыргызстанды жеӊиши менен куттуктайбыз!”
-Алимран тун уулубуз. Кыялдары көп. Чемпион болом деп кыялданчу. Жаратканга миӊ мертебе шүгүр. Кыялдары орундалып келет. Буга чейин жеӊилип калган учурлары деле болгон. Бирди алышым керек эле деп аябай ыйлайт болчу. Себеби, ар дайым өзүнүн жеӊишине өзү ишенип барат. Кайсыл жерге барбасын атасы каржылап, атасы колдойт. Дайыма үйдө “сен биздин жөнөкөй балабызсыӊ, каратэде чемпионсуӊ, мектепте жөнөкөй окуучусуӊ” деп айтабыз. Кичинекейинен ыр-бийге шыгы жок болчу. Айылга, чоӊ ата, чоӊ энесине жакын өстү. Эркин өстү, эркин жүргөндү жакшы көрөт. Кичинекей бала болгону менен көп нерсени ойлонуп аткарат. Албетте, кичинекейинде шок болчу. Бала бакчада балдарды уруп коюп, эжекелеринен сөз укчубуз. Ошол активдүүлүгү, чыйрактыгы үчүн каратэге бергенбиз. Башында машыгууларда кыйналды. Машыктыруучусу жардам берип тез эле кызыгып үйрөнүп кетти. Келечекте кайсыл кесипти тандаса да, атасы экөөбүз колдойбуз. Албетте, Алимрандын ийгилиги биз үчүн чоӊ бакыт. Балабыз менен сыймыктанабыз. Ийгиликке жетүүсүнө тилектеш болгон бардык жакындарыбызга, машыктыруучусуна, каратэдеги балдарга рахматыбыз чоӊ. Атасынын айтуусунда, мелдеште өтө күчтүү мамлекеттерден 70-80ден спортчулар катышып, 3-4 эле медаль алып кайткандар болуптур. Кыргызстан 4-5 спортчу менен 20 медаль алып келишти. Биз Кыргызстанды жеӊиши менен куттуктайбыз!
Бүкалча Маматали кызы
Бекболот Абдылда уулу, мушкер: «Мага карата ар кандай бут тосуулар болгон»
Вторник, 04 Июнь 2019 04:09 Автор Бекмурат
Кыргызстандык мыкты мушкер Бекболот Абдылда уулу ММА версиясындагы эрежесиз эр уруш менен 14 жашынан бери машыгып келет. Талыкпаган эмгегинин артынан чет өлкөдө өткөн мелдештерге катышып, кыргыздын намысын коргоп келүүдө. Учурда алдыда боло турган мелдештерге катуу даярданып жаткан чагы.
Каарман тууралуу
Туулган жылы:
1994-жыл, 9-апрель
Бою: 175 см.
Салмагы: 66 кг.
Туулган жери:
Кара-Суу району
Кызыл-Суу айылы
Yй-бүлөлүк абалы: Бойдок
«Мушкер болушума ата-энем каршы болушкан»
-Мен Оштун Кара-Суу районунун Кызыл-Суу айылында туулгам. Yй-бүлөдө 8 бир тууганбыз, 1 уул, 7 кыз, ата-энемдин эӊ кенже жалгыз уулу болом. Ата-энем эч жерде иштебейт, дыйканчылык менен алек. Бала кезимен жалгыз уул болгондуктан эрке бала болуп чоӊойдум. Мектепке баргандан тартып эле балдар менен көп мушташчумун. Коркуу деген сезимди билчү эмесмин. 8-класста окуп калганымда айылдагы Нурлан деген агайым күндө мектептин спорт залында эрежесиз эр уруш боюнча машыктырчу. Спорттун бул түрүнө абдан кызыккандыктан, ошол кезде эле келечекте мыкты мушкер болуп, Кыргызстанды чет өлкөгө таанытсам деген жакшы ой максаттар менен жашадым. Мушкер болом десем ата-энем, бир туугандарым каршы болушкан. Бирок мен өжөрлөндүм. Айтканынан кайтпаган мүнөзүм спотрко биротоло тартылып калуума себеп болду.
«Алгачкы жолу Бишкекте өткөн мелдешке катышып, жеӊишке жетишкенмин»
-Айылда машыгып жүрүп 9-классты аяктагандан кийин Ош шаарына келип, юридикалык колледждин сырттан окуу бөлүмүнө окууга тапшырдым. Андан кийин «Мухамед -Умар» спорт клубуна келгем. Ал жерде эрежесиз эр уруш боюнча 4 ай эле машыгып, Бишкекке кетип калгам. Борбор калаада бир тууган эжем экөөбүз соода-сатык менен алектенип жүрдүк. Алты айдан соӊ кайрадан спортко кайткым келип, Ош шаарындагы «Goldeh_team» спорт залына келгем. Бул залдан мени Нурлан Кулдашов деген машыктыруучум күндө кечинде саат 18.00дөн 20.00 чейин эрежесиз эр уруш боюнча машыктырды. Yч күн машыкканымдан кийин эле Ош шаарында өткөн мелдешке катышасыӊ деп мени даярдап жатканда, машыгуу учурунда колум сынып, катыша албай калганмын. Колум айыккандан соӊ Бишкек шаарында уюштурулган мелдешке даярданып, 1-орунду алып күмүш медаль, диплом менен сыйланганмын. Ошондон тартып спортко биротоло киришип кеттим.
«Менеджер, демөөрчү менен иштешем»
- Мен спортко келгенден тартып машыктыруучуман сырткары атайын менеджер жана демөөрчү менен иштешем. Менеджерим ар кайсыл өлкөлөрдө болуп жаткан мелдештерди мага сунуштап, таап берет. Ал мелдештерде жеӊгеним үчүн берилүүчү гонорардын 20 пайызын менеджерге берем, калган сумма өзүмө калат. Ал эми машыктыруучума көӊүлдөн чыгарып берем. Демөөрчүм болсо Ильяз Арстанбаев ал жөн гана жеке ишкер, болгону мага өз каалоосу менен жардам берип келет. Мени ушул күнгө чейин колдоп, кубаттап келе жаткан аты аталган инсандарга чоӊ рахматымды айткым келет. Анткени, менин жеӊишимде алардын салымы чоӊ. Менеджерим тез-тез чет жактарда профессионалдуу түрдө уюштурулган мелдештерди таап турат. Ошого байланыштуу башка өлкөлөрдө көп жүрөм. Ата-энем, бир туугандарымдан да тез-тез кабар алалбам. Апам мен үчүн сана тартып, көп кыжаалат болуп калат. Ата-энем пенсия жашындагы адамдар болгондуктан аларга көп нерселерди да айта бербейм. Ар дайым мелдешке кетип жатканымда атама, апама, эжелериме эч нерсе айтпай машыкканы бара жатам деп коем.
«12 жолу жеӊишке жетишип, 4 жолу жеӊилгем»
-Ар дайым эрежесиз эр уруш боюнча машыгып жүргөндүктөн, ал машыгуумду дагы да өнүп-өстүрүү үчүн Казакстан, Россиядагы спорт залдарда машыгып келем. Ал жерде чакан гана уюшулган мелдештерде көп жолу катышып, 1-орунду багындырып жүрөм. 2015-жылы Тажикстанда өткөн турнирге катышып, жеӊишке жетишкеним үчүн 1000 доллар гонорар беришти. Андан сырткары жыл сайын Бишкек шаарында жыл сайын эки жолу уюштурулган «WEF Global» эл аралык мелдешине катышып, республика чемпиону болдум. Учурда «WEF Global» мелдешин бир да калтырбай катышып келем. 2017-жылы демөөрчүлөрдүн жардамы менен Таиландга машыгуу үчүн 10 мыкты мушкер балдар чогулуп бир жарым айга барып келдик. Таиландда жүрүп да ар кандай мелдештерге катышып жеӊүүчү аталдым. Эсептеп көрсөм мелдештерде 12 жолу жеӊип, 4 жолу жеӊилүү ызасын тартыпмын. Азыр да алдыда боло турган мелдештерге даярданып жатам. Спорттон сырткары эч кандай жумуш менен алектенбейм. Бүт убактымды, күчүмдү спортко гана жумшап келем. Спортчу алып келген жеӊиши менен гана элге барктуу болгондуктан ар убак жеӊгенге гана аракет кылам.
«Элим үчүн кызмат кылган элдин уулумун»
-Спорт жаатына аралашкандан тарта көп кыйынчылыктар баштан өттү. Мени көралбагандар да бар, чынын айтсам, ар кандай бут тосуулар болду. Ошол кыйынчылыктарды сабырдуулук менен жеӊип олтуруп учурда өзүмө ишенген мыкты мушкер боло алдым. Менеджерим кайсыл жерден болбосун мелдеш боло турганын айтса, мен дароо даяр болуп турганга аракет кылам. Ошол мелдештерден алган гонорар акча каражаттар менен кеӊири эле жашап келе жатам. Андан сырткары машыктыруучумун кеп-кеӊештерин алып турам.
Ар бир спортчу кайсыл учурда болбосун мелдешке барган жерде биринчи кезекте өзүн эркин кармаш керек. Чемпион болуп медаль же чемпиондук кур алган кезде да сүрдөбөш керек. Ошондо гана ийгилик багынат. Буюрса, келечекте дагы жакшы ой- максаттарым бар. Колумдан келишинче чет жактарга чыгып, Кыргызстандын желегин желбиретип өлкөбүздүн атын чет жактарга чыгарууга дайым даярмын жана ар убак эл кызматындагы элдин уулумун.
Батма Суранова
Элзада Момунжанова, Азия чемпиону: «Эгер балдар тийишсе, анда өзүмдү коргой алам»
Понедельник, 15 Апрель 2019 03:53 Автор Бекмурат
Өлкөнү дүйнөгө таанытуунун бир жолу бул спорт. Акыркы кезде өлкөбүздүн желегин желбиреткен спортчуларыбыз көбөйгөнү көз кубантат. Спорт дүйнөсүнө келгенине саналуу эле убакыт болгонуна карабай өз чөйрөсүндө ийгилик жаратып жаткан жаштардын бири Элзада Момунжанова менен тааныштырабыз. Бош убактысында комузда кол ойнотуп, жылкы минген Элзада спорттогу ийгиликтери менен бөлүштү.
«Биздин үй-бүлө спортко жакын»
-Yй бүлөдө төрт бир туугандын кенжесимин. Эки агам, бир эжем бар. Өзүм спортко 16 жашымда келдим. Негизинен биздин үй-бүлө спортко жакын десем туура болот. Анткени ата-энем да жаш кездеринде волейбол ойношчу экен. Өзгөн районунун Жалпак-Таш айылынан болобуз. 8-класска чейин айылда окуп, андан кийин шаардагы Уркуя Салиева атындагы таланттуу балдардын интернат-лицейинде окудум. Апам медайым, айылдык кеӊеште депутат, атам ишкердик менен алектенет. Yй-бүлөбүз чогулуп калсак волейбол, баскетбол ойной турган адатыбыз бар.
Улуу агам Элдияр эрежесиз эр уруш, кикбоксинг, грэпплинг боюнча спорт чеберин толтурган, кесиби боюнча эсепчи болуп иштейт. Эжем Элгиза волейбол ойноп, жеӊил атлетика менен машыгып жүргөн, учурда турмушка чыгып, үйдө баласы менен алек. Ал эми Эдилбек агам кыргыз күрөш менен машыгып жүрүп, ден соолугуна байланыштуу ал спортту таштап, учурда волейбол ойнойт. Мен болсо Ош мамлекеттик университетинин эл аралык мамилелер факультетинин 1-курсунун студентимин.
«Спорт менен машыкканымда апам каршылык көрсөттү»
-Алгач спорттун алыш, бел боо күрөш түрү менен машыгып баштагам. Эне деген ушундай жан экен, спорт менен машыгып баштаганымда апам дароо эле каршылык көрсөттү. «Кыз балага болбойт, келбетиӊе да таасир этет» деп тыйды. Мен ага болбой машыгууну таштаган жокмун, апама айтпай машыгууларга качып барып жүрдүм. Убакыт өтүп, ийгиликтерге жетишип жатканымы көрүп, колдоп калды.
2018-2019- жылдарда спорттун алыш түрү боюнча Кыргызстандын, Азиянын чемпиону болдум. Yстүбүздөгү жылдын март айынын 30-31де спорттун пенчак-силат түрү боюнча Ташкент шаарында өткөн мелдешке катышып алтын медалга ээ болдум. Ачык чемпионат болгон үчүн Борбор Азия өлкөлөрүнө кирбеген да мамлекеттер катышты. Өзүм ушу-саньда менен көп убакыт машыгып жүргөм. Бул жолу пенчак-силат боюнча килемге чыктым, бир аз оор болду. Анткени эки спортттун түрү эки башка.
«Оюмда Кыргызстандын желеги желбиресе экен дейм»
-Менин салмак категориям 55 килограммды түзөт. Андыктан бул салмакта мелдешке чыккандар көп болот. Башка салмактагылар салыштырмалуу азыраак болот. Менин салмагымда көп болгон үчүн килемге да көп чыгууга туура келет. Анткени атаандаштар көбүрөөк. Улам мелдешке чыга берсеӊ бат чарчайсыӊ, ошондуктан биздин салмакта жеӊишке жетүү кыйыныраак. Ар дайым спортчулар бул категорияда саны 20дан ашып кетет.
Башка өлкөгө барганда биринчи эле оюмда Кыргызстандын желеги желбиресе экен, гимни ырдалса экен деп тилейм. Гимн жаӊырып баштаганда кээде ыйлаган күндөрүм да болот. Ошончо мамлекеттин ичинде кыргыз ким экенин таанытып жатканыбызга кубанабыз. Аны сөз менен жеткирүү кыйын. Килемге чыгып баратканда келме-сүрөөлөрдү айтып, Алладан тиленип чыгам.
«Күчтүү машыгуулардын жыйынтыгында ийгилик жараттык»
-«Алыш» спорт комплексине жаӊы барган кезде "Алыштын" директору Чолпонбай Эрмекбаев агайга кирип, мага машыктыруучу керек экендигин айттым. Ал киши мага азыркы машыктыруучум Исамидин Султанов агай менен тааныштырды. Агай спорттун алыш түрү боюнча дүйнөнүн үч жолку, Азиянын эки жолку чемпиону. Менин бүгүнкү күндөгү ийгиликтеримин себепчиси. Негизи Исамидин агай кыз балдарды албайт экен. Анткени кыздар бат эле кетип калат деп көп учурда машыктыргысы келбейт. Мага деле ошондой мамиле кылды окшойт. Анан мен «муну көрсөтүп бериӊизчи, буга түшүнбөй жатам» деп тынымсыз бара берет болчумун. Ошондо түшүндү окшойт, менин катуу кызыгуум бар экенин. Кийин балдарга кошуп алып, машыгуулурды өткөрүп жүрдүк. Күчтүү машыгуулардын жыйынтыгында 6 айдан кийин ийгилик жараттык. Алыш күрөшү боюнча өлкөнүн чемпиону аталдым.
«Көчөдө мушташпайм»
-Көчөдө мушташпайм. Эгер балдар тийишсе, анда өзүмдү коргой алам деп ойлойм. Шаарда кыздар арасында чогулуп мушташканды «толпа» деп коюшат. «Биз менен барып бербейсиӊби, бизге кошулбайсыӊбы» дегендер болот. Албетте, барбайм же кошулбайм деп эле кесе айтам. Эгер көчөдө кандайдыр бир конфликт чыкса деле кара күчкө салбастан, кечирим сурап кетип калам.
«Окуу жайым жылуу тосуп алды»
-Март айынын башында Өзбекстандын Жизах шаарында өткөн пинчак силат спорту боюнча Борбор Азиянын алтын куруна ээ болгом. Ошондон келгенимде декандын орун басары Марс Парпиев агай ректорубуз Каныбек Исаков агайга кирерибизди айтты. Менин шартым болбой, кайрадан дагы мелдештер башталып агайга кире албай калдым эле. Кийинки мелдеш да кайрадан Өзбекстанда болуп, бул жолу Ташкент шаарына бардык. Ал жактан да ийгилик менен келген соӊ окуу жайым жылуу тосуп алды. Окуу жайдын ректору Каныбек Абдуваситович окуумдун келишимдик акысынан 100 пайызга бошотту. Албетте, кичинекей ийгилигиме окуу жайымдын да колдоо көрсөтүп жатканы кубандырбай койбойт экен. Бул да болсо мен үчүн стимул. Алга умтулууга өбөлгө.
Элира Чынтемир кызы
Искендер Субанкулов, «Nomad» баскетбол клубунун жетекчиси жана оюнчусу: «Өлкөнүн биринчи лигасында жеӊишке жетишип, чемпион болдук»
Понедельник, 08 Апрель 2019 07:35 Автор Бекмурат
24-мартта Бишкек шаарында өткөн Кыргызстандын биринчи лигасында жеӊишке жетишкен Ош шаарынын «Nomad» баскетбол клубу алтын медаль жана кубокко ээ болушту. Ийгиликке жетишкен команданын жетекчиси «Nomad» баскетбол клубунун жетишкен ийгиликтери жана түптөлүшү тууралуу айтып берди.
«Биздин курамда 30 бала бар»
- Негизги аталган баскетбол клубу түзүлө электе 5-6 дос балдар менен эле чогулуп, бош убакта баскетбол ойноп жүрчүбүз. Баарыбыз отуз жаштан өткөн, ар кандай кызматта иштеген досторбуз. Болгону, баскетбол ойногонго кызыкчубуз. Кийин баарыбыз чогулуп олтуруп баскетбол оюнуна жакшы көӊүл буруп, чоӊ топ түзөлү деп интернет булактарынан калоочуларды «баскетбол ойногонго келгиле» деп чакыруу жасадык. Ошондон улам мурдатан баскетболго кызыккан, ар кандай жаштагы мырзалар бизге кайрылышып, биздин курамга кошулушту. Учурда биздин топто 30 бала бар, алардын 20сы гана шаардын атынан мелдеш оюндарына катышышат.
«Түзүлгөнүбүзгө бир жыл болду»
- «Nomad» баскетбол клубу 2018-жылдын апрель айында түзүлгөн. Биздин курамдын атын «Nomad» деп койгонубуздун себеби, 2018-жылы III Дүйнөлүк көчмөндөр оюну биздин өлкөдө өтө тургандыгына байланыштуу, баскетбол курамынын балдарынын өз ара сүйлөшүүлөрүнүн натыйжасында англис тилинен алынган «Nomad» деген сөздү өз командабыздын атына ыйгардык. Ал сөз кыргыз тилине которулганда «көчмөн» дегенди түшүндүрөт. Ошондон тартып аталган ат менен ар кандай мелдештерге катышып, өз деӊгээлибизди көрсөтүп келе жатабыз.
«Кыргызстан биринчи лигасына 14 команда катышты»
-Кыргызстандын экинчи чемпионаты болгон биринчи лигага катышып калганыбыздын бирден бир себеби былтыр жайда Бишкек шаарында баскетбол аянтчанын ачылышына карата турнир өткөн. Ал турнирге 80 команда катышкан, алардын катарында биз да катышып 2- орунду алганбыз. Ошондон улам Кыргызстандын биринчи лигасына катышууга чакыруу алдык. Биринчи лигага катышуу үчүн даярдыктар Бишкек шаарында январь айында башталган. Биздин команда да дем алыш күндөрү Бишкек шаарына барып башка командалар менен биргеликте машыгып жүрдүк. Ош шаарында баскетбол ойноочу аянтча жок болгондуктан машыга албадык. Жакшы машыкпай туруп эле 24-мартта өткөн Кыргызстандын биринчи лигасында жеӊишке жетишип, өлкө чемпиону аталдык. Албетте, бул биз үчүн чоӊ кубаныч. Биринчи лигада жеӊишке жеткенибиз үчүн жогорку лигага жолдомо алдык. Жогорку лигага 8 команда катышат. Биз шаардын курама командасы болгондуктан турнирге баратканда Ош шаарынын спорт комитети мамлекет тараптан каралган акчадан бөлүп берди. Кандай болгон күндө да бизге аз болсо да көмөктөшкөн Ош шаарынын мэриясына жана Ош шаарынын спорт комитетине ыраазычылык билдиребиз.
«Жеӊишке жетүү оӊой болгон жок»
-Жеӊишке жетүү оӊойго турбады. Анткени, ал кезде ар кандай ойлор болчу, оюнда жеӊебизби же жеӊилип калабызбы деген. Кызыктуу оюндар көп эле болду. Бирок финалдын орду өзгөчө болгондуктан чечүүчү этапта «Политех 2» командасы менен беттештик. Бул чындыгында күчтүү клуб болчу. Биз аларга 20 упай айырма менен биринчи оюнда жеӊилген болчубуз, баарыбыздын маанайыбыз аябай чөгүп кетти. Экинчи, үчүнчү оюндарды жеӊип, чечүүчү оюнда жеӊишке жеттик.
Учурда биринчи лиганын гана жыйынтыгы чыккан, ал эми жогорку лиганын оюндары бүтө электигине байланыштуу оюн дале Бишкекте уланууда. 20-апрелде бардык жыйынтык чыгып салтанаттуу азем өткөрүлөт. Ал кечеде жеӊишке жетишкен командаларга спорттун чеберлигине кандидаттык чин берилет, андан сырткары медаль, мактоо баракчасы, кубок менен куттукташат.
«Ошко баскетбол аянтчасы курулса…»
- Ушул тапта Ош шаарында баскетбол боюнча эки гана машыктыруучу бар, анын бири Руслан Мажитов – чыныгы баскетбол оюнчусу. Ал спорт комитетинде иштейт. Руслан биздин машыктыруучубуз. Калгандары ар кандай кесип ээлери болгондуктан күндүзү жумушта болушат. Бир жумада үч жолу түнкү саат 22.00дөн 24.00 чейин машыгабыз. Ош шаарында баскетбол аянты жок болгондуктан Ош мамлекеттик университетинин сырткы аянтында ойноп жүрдүк. Жабык жерде ойнойлу деп бир мектептин жетекчиси менен сүйлөшүп мектептин залында машыктык. Андан соӊ «Газпром» куруп берген спорт комплексинде да машыгып жүргөнүбүздө белгисиз себептерден улам ал жерден чыгарып коюшту. Азыр кайрадан шаардагы мектептердин биринде жумасына үч жолу кечинде машыгып жатабыз. Ал жерге да айына 5 миӊден акча төлөйбүз. Акчаны өз чөнтөгүбүздөн чыгарабыз. Бизге мамлекет тараптан баскетбол аянтчасын куруп беришсе жакшы болмок.
«Ташкент шаарына чакырып жатышат»
- «Nomad» баскетбол клубунда ушул эле атты алып жүргөн кыймыл да бар. Кыймыл баскетбол менен гана чектелбестен, ар тараптуу иш чараларды өткөрүп турат. 2018-жылы Ош шаарынын күнүнө карата баскетбол боюнча турнир уюштурдук. Ага Кыргызстандын бардык облустарынан жана Өзбекстан, Казакстандын шаарларынан келишип 36 команда катышышты. Апрель айынын ортолоруна жайкы эл аралык турнир уюштуралы деп жатабыз. Ал оюнга Өзбекстандан да келишет. Учурда спорт аянтчалар сүйлөшүлүүдө. Ташкент шаарына да биздин баскетбол клубунун мырзаларын чакырып жатышат. Буюрса, ал жактарга да барабыз.
«Бут кийимдерди буюртма менен алдырабыз»
-Баскетболго оюнчуларды кабыл алууда машыктыруучу алгач аларды физикалык жактан денелерин чыӊалтып даярдайт, топ таш ойногонду үйрөтөт. Андан соӊ өз ара колу менен топту кантип ойнош керектигин үйрөнүшөт. Командага кошулган соӊ гана тактикаларды үйрөнөт. Негизи оюн аянтчасында баскетбол ойногон беш адамдын өзүнүн аткарган кызмат ордулары бар. Ошого жараша бут кийимдерди кийишет. Бир эле бут кийим баарына туура келе бербейт. Оюнга кийчү бут кийимдер орто эсеп менен 150 доллар турат. Андай бут кийимдерди бизде сатпагандыктан, интернет булактарынан буюртма берип сатып алабыз. Ал эми команданын кийимдерин өзүбүз тиктиребиз, айрым учурда демөөрчүлөр тиктирип беришет. Баскетбол ойногондо балдар 7чи көлөмдөгү топ менен ойношсо, кыздар 6чы көлөмдөгү топ менен ойношот.
«Түштүк аймагындагы баскетболдун деӊгээлин жогорулатабыз»
-Биздин курамга азыр да баскетбол ойногонго кызыккан каалоочу мырзаларды кабыл алабыз. Курамга кабыл алууда жашына чектөө жок, болгону биз менен жакшы мамиледе болуп, оюнда өзүн мыкты көрсөтө алган мырзалар негизги курамга кошулушат. Максатыбыз – түштүк аймагындагы баскетбол оюнунун денгээлин жогорулатуу. Келечекте баскетболду өтүктүрүү үчүн мүмкүнчүлүгүбүзгө жараша аракет кыла бермекчибиз.
Батма Суранова
Съездбек Таштекеевдердин үй-бүлөсүн шахматчылардын үй-бүлөсү десе болот. Коомдо өз ордун таба албай жүргөнү канча. Съездбек мырза 9 баланын атасы, алты уул-кызы шахмат боюнча түрдүү мелдештердин чемпиондору. Шахматчыларды тарбиялаган ата балдары тууралуу кызыктуу маек куруп берди.
«Шахматта негизги атаандаштарым - балдарым»
-Өзүм Токтогул районунун кулуну болом. Кыргыз улуттук университетинин филология факультетин бүтүп, жергиликтүү өзүн өзү башкаруу органдарында, 1-Май райондук администрациясында көп жылдар бою эмгектендим. Бүгүнкү күндө болгон убактымды балдарга арнап жүрөм. Жубайым Гүлбарчын Нарындын кызы, кесиби боюнча эсепчи, тарбиячы. Учурда балдар менен алектенип үйдө.
Өзүм бала кезде, кийин студенттик кездерде шахмат ойноп жүрдүм. Учурда балдарым менен ойнойм, негизги атаандаштарым ушулар (күлүп). Мен жашоодо балдарды эркин тарбиялоо стилин тандап алгам. Тентектик кылса да унчукпайм. Балдарым кичинекей кезинде кошуна балдар менен тентектик кылганда эми буларды кантип тарбиялайм деп ойлонгон күндөрүм болду. Себеби, аябай энергиялуу, анан үч эркек бала удаа болчу да. Ошондой күндөрдүн биринде оюма шахмат келди. Шахмат акыл, күчтү талап кылган оюн, өзү турмушка окшош, турмуш-күрөш сыяктуу шахмат да дал ошондой. Спорттун бул түрү биринчи кезекте балдарымдын логикалык ой жүгүртүүсүн өстүрүүгө үйрөтөт, бош убакытта алек болуучу эрмек деген жыйынтыкка келдим. Ошентип шахматтын биринчи кезекте биздин үйгө тийгизген таасири тарбиялоо, акыл-жөндөмдү өстүрүү болду.
«Ар бир баланын деӊгээлине жараша жекече мамиле кылам»
-Башында чемпион болуп кетебиз деп ойлогон эмесмин. Жарым жыл убакыт өтүп эле балдарым мелдештерге катыша баштады. Баары өз курагында жакшы жыйынтык көрсөтүштү. Шахмат тууралуу шыгын байкап калып, өзүм да олуттуу мамиле кылып калдым. Бул багытта адабияттарды окуйм, азыр көп нерсени интернеттен карайм, ар бир баланын деӊгээлине жараша өзүнчө, жекече мамиле кылам. Шахмат ойноодо ар биринин стили болот, бирөө чабуул кылып ойнойт, экинчиси коргонуу жолу менен ойнойт. Баланын ойноо стилине карап туура мамиле жасаса ошондо ийгилик жаралат.
Негизи балдарды кайсыл өнөргө болбосун эртерээк үйрөтүп баштаган жакшы. Балдарымдын улуулары 5-7 жаштарда шахмат ойноп баштаган. Учурда шаардын борборунда шахмат боюнча жеке мектеп ачып, балдарды окутуп жатабыз. Ал жерге 4 жашка чыккан балдардан тарта келишет. Жашы өтүп калды, кечигип калат деген нерсе жок. Эӊ негизгиси ар бир нерсени баштаган маанилүү. Балдар губка сыяктуу, кабыл алуусунда чек жок. Негизгиси туура багыт берүү, үйрөтүү, сүйүү, эмгекчилдик. Балдардын да умтулуусу күчтүү болуусу керек. Шахматта жети өлчөп бир кесүү зарыл, интуиция, сезгичтик талап кылынат.
Биздин үй-бүлөдө күнүнө мынча саат шахмат менен машыгуу деген жок. Ар бир баланын мектептеги графиги ар түрдүү. Көбү эрте менен чыгып кетип, сабактан кийин бий ийримине, англис тил курстарына катышып кеч киргенде келишет. Ошон үчүн негизги машыгуу күнүбүз дем алыш күндөргө туура келет. Айрым күндөрү үйдө ич-ара мелдештер болуп калат.
"Арзыбек жардамчым…"
-Балдарым тууралуу айта турган болсом, Аллага чексиз шүгүр, 5 уул, 4 кыздын атасымын. Эӊ улуу уулум Арзыбек18 жашта, учурда юридикалык академиянын 1-курсунун студенти. Сабактан сырткары «Таалим креатив» деген мектепте шахмат боюнча сабак берет. Балдардын улуусу болгонгобу, жоопкерчилик көбүрөөк ушул балама жүктөлүп, менин оӊ колум. Балдарды экөөлөп нары-бери жетелейбиз. Кыргызстанды үч жолку чемпиону, көптөгөн эл аралык мелдештердин катышуучусу. Шахматтан сырткары дзюдо менен машыгат.
«Руслан 8 жашында спорт чеберине талапкер болгон»
-Экинчи уулум Руслан 16 жашта, Азиянын 3 жолку чемпиону, учурда улуттук компьютердик гимназиянын 10-классында окуйт. Ал да окуудан сырткары шахмат боюнча машыктыруучулук менен алектенет. Өлкөнүн өз курагындагы балдар арасында 9 жолку чемпиону. Кыргызстандын тарыхында 8 жаштагы алгачкы спорт чеберине талапкер болгон спортчу. 13 жашында спорт чебери наамын алган. Өзү математикага кызыккан үчүн олимпиадаларга катышып алдыӊкы орундарга чыгып жүрөт. Машыктыруучулукка потенциалы жогору деп билем. Китепке аябай кызыгат, дүйнөлүк көп чыгармаларды окуп койду, эрки күчтүү. Келечекте мыкты машыктыруучу болсо керек деп ойлойм.
«Алмаз эрке бала»
-Yчүнчү уулум Алмаз 9-класста окуйт. 7 жашында Индиянын Нью-Дели шаарында өткөн Азия чемпионатында 3-орунга ээ болгон. Кыргызстандын 5 жолку чемпиону. Сабактан сырткары дзюдо менен машыгат. Шайыр бала болгон үчүн үйдүн эркеси, эрке бала деп коебуз. Экономист болом деп жүрөт.
«Назира кызым апасынын жардамчысы»
-Төртүнчү перзентибиз Назира кызым, 6-класста окуйт. 5- 7 жашында Азия тандоо турларында жакшы ийгиликтерди багындырган. Өткөн жылы Ысык-Көлдө өзү теӊдүүлөр арасында чемпион болду. Сабакты жакшы окуйт. Назира дарыгер болсом деп кыялданат. Ошого байланыштуу предметтик сабактарды жакшы окуп, өзүн даярдап жүрөт. Yйдө апасынын жардамчысы.
«Айжан дүйнөнү багындыргысы келет»
-Айжан 8 жашта, 2-класста окуйт. Азиянын 3 жолку чемпиону, Кыргызстанда өз курагындагылар арасында 3 жолку чемпиону, 5 жашынан тарта чемпиондукту багындырып келет. Дүйнөнүн чемпиону болгусу келет. Балалык кыялдары көп. Ошолорго жеткенге мүнөзү жооп берет. Себеби, эмгекчил кыз.
«Нурсултан мектепке даярданып жүрөт, 5 жашында чемпион болду»
-Нурсултан уулум 6 жашта. Мүнөзү бир аз тентек. Негизи балдарым кичинекейинде тентегирээк болушат. Тентекчиликти оӊ маанисинен алганда энергия деп билем. Себеби, энергиясы бар балдар күчүн тентектиктен чыгарат. Бул жагынан алып караганда Нурсултан тентек, мектепке барам деп даярданып жүрөт. Агалары менен кошулуп дзюдого, сүрөт ийримине барат. Англис тилин үйрөнүп баштады, жазганды, окуганды үйрөнүп калды. Өткөн жылы 5 жаштагылар арасында эл аралык турнирде чемпион болду.
«Аидадан үмүтүм чоӊ»
-Аида кызым 4 жашта. Агаларына, эжелерине эркелеп эле жүрөт. Аларга кошулуп шахмат ойногонду өздөштүрүп калган. Азырынча олуттуу мелдештерге катыша элек, үйдө эле ойнойт. Келечекте Аидадан да үмүтүм чоӊ. Кенжелерибиз Анара 2 жашта, Уланбек 1 жашка чыга элек.
«Жеӊилүүнүн артында чыйралуу бар»
-Спортто жеӊилүүнүн пайдасы чоӊ. Себеби жеӊилүү болбосо ийгилик жаралбайт. Балдарымын арасында Руслан кичине кезинде жеӊилүүнү өзгөчө кабыл алчу. Утулган сайын ыйлачу. Ошол кезде баламды шахмат ойнотпой эле койсомбу деп да ойлонуп, түйшөлүп жүрдүм. Кыздарымын арасында Айжан да жеӊилип калса ыйлап, катуу ызаланат. Жеӊилүүнүн артында чыйралуу бар.
«Балдардын ийгилиги мага энергия берет. Чарчап турсам да ушуларды карап эс алам»
-Ар бир ата-эне коомго пайдасы тийген уул-кыз тарбияласам деп тилек кылат. Мойнубузда чоӊ жоопкерчилигибиз бар. Ошол жоопкерчиликке туура жооп бере алсам экен деп Кудайдан тилейм. Балдарыма жакшы бир жол көрсөткөнгө дайыма аракет кылам. Убакытты туура пайдалангыла, убакыттан уттурбагыла, убакыт алтындан да кымбат деп көп айтам. Баскан- турганыбыз менен балдарга үлгү болсок дейм. Балдардын ийгилиги мага энергия берет. Чарчап турсам да ушуларды карап эс алам.
Элира
Чынтемир кызы
Ахлидин Исраилов: «Футбол - менин жашоомдун бүтүндөй тарыхы»
Понедельник, 04 Февраль 2019 04:08 Автор Бекмурат
Толук аты- жөнү: Исраилов Ахлидин Шукурович
Туулган жылы, күнү: 1994-жыл, 16-сентябрь
Туулган жери: Ош облусу, Кара-Суу шаары
Бою: 169 см.
Салмагы: 69 кг.
Ойногон клубдары: Динамо (Киев), Динамо-2 (Киев),
Черкас Днепр, Нерока, ПСИС Семаранг
Yй-бүлөлүк абалы: Yй-бүлөлүү, бир уулдун атасы
Командада позициясы: Жарым коргоочу
Жактырган футболчусу: Иньеста Андрес
Быйыл Кыргызстандын футбол боюнча курама командасы тарыхта биринчи жолу Азия кубогунда ойноду. Тайпалык этапта кытайлыктар менен түштүк кореялыктарга жеӊилип, үчүнчү оюнда филиппиндиктерди 3:1 эсеби менен жеӊген. Муну менен кыргызстандыктар 1.8 финалга чыккан. Тилекке каршы, чейрек финалга өтө албай, БАЭге 2:3 эсебинде утулуп калган. Ага карабай социалдык тармактарда «жеӊишке тете жеӊилүү болду» деген пикирлер көбөйүп, футболчуларга болгон ыраазычылктарын билдирген пикирлер арбын. Кыргыз футболун жаӊы тепкичке көтөрө алган курама команданын жарым коргоочусу Ахлидин Исраилов бүгүн биздин конок-төрдө.
«Мектепке да футбол формасы менен барчумун»
- Мен футбол менен чоӊойдум. Атамдын бир тууган иниси Исраилов Илхом өмүрүн футболго арнаган адам. Ошол агамды ээрчип жүрүп футболго болгон кызыгуум арткан. Мектепке чейин эле агамды ээрчип машыгууга барат элем. Сумкасын көтөртүп койчу… Топ качса алып келип берип, кошо ойноп, тебе албасам да артынан чуркап жүрө берчүмүн. Кийин мектепке барганымда да футболго болгон кызыгуум калган жок. Алгачкы машыктыруучум Виктор Михаиловичтин баласы менин мектепке да футбол формасы менен барганымды көрүп, байкап жүрүптүр. Бир күнү мага келип «атам машыктыруучу, кааласаӊ тааныштырайын, кеч футбол аянтчага кел» деп айтып кетти. Формамды алып агайга барсам, дароо кабыл алды.
«Мыкты машыктыруучуга туш болдум»
- Машыгууга алгач келгенден баштап эле футболду жакшы өздөштүрдүм. Себеби, мыкты машыктыруучуга туш болдум. Виктор Михаилович, Нышанбай Касымов алгачкы машыктыруучуларым. Футболго болгон кадамымдын пайдубалын түзүүчүлөр да ушул кишилер. Азыр биз менен сыймыктанып, колдоп турушат. Алты жашымдан кадимки машыгууну баштагам. Кийин Кант шаарында футбол академиясы ачылып, ошол жакка тапшырдым. Ал убакта 12 жашта элем. Ал жерде футболчуларды даярдап, чет элдик футбол клубдары менен келишим түзүп, ошонун негизинде ойночубуз. 2007-жылы Москва шаарына турнирге барып, ал жерден Украинанын Динамо футболдук клубунан сунуш түшкөн. "Динамодо" 12 жыл ойнодум. Ойногонум да, окуганым да футбол болду. Колумдан футбол ойноодон башка нерсе келбейт. Футбол - менин жашоомдун бүтүндөй тарыхы.
«Күйөрмандардын колдогону бизди толкундантты»
- "Динамодо" ойноп жүргөнүмдө ошол өлкөнүн жарандыгын алуу сунушу көп түштү. Жадагалса, ата-энемди да көндүрүп, ошол жакка алып кетүүнү көздөй баштаган элем. Бирок, биздин курама командадан «биригели, кыргыз футболун көтөрөлү» деген сунуш түшкөнү баарын өзгөрттү. Токтоосуз макул болдум. Себеби, мен кайсы жерге барбайын өлкөбүз жөнүндө айтсам «ушундай да өлкө барбы, ал жакта да футбол ойнойбу?» деп таӊ кала беришчү. Албетте, бул көрүнүштөр спортчу катары кейитпей койбойт. Ошондуктан, биздин курама командадан түшкөн сунуш эӊ чоӊ ийгилигим деп билем. Футболдук клубдун атынан ойногон башка, бүтүндөй өлкөнүн атынан ойногон башка. Жашоомдо эсте калган, сыймыктанчу гол Азия кубогунда Кытай менен ойногондо киргизген голум болду. Алты миллион эл сенин голуӊду күтүп, ийгилигиӊе кубанып турганын сезүү, өлкөӊө келсеӊ желеги менен салтанаттуу тосуп алуусун көрүү футболчу үчүн эӊ чоӊ жеӊиш. Толкундандык, жеӊилгенибизди эмес, жеӊгенибизди сездик. Буюрса, бул башталышы гана, алдыда көп оюндар, көп жеӊиштер бар!
«Эӊ чоӊ сыйлыгым - өлкө башчысынын куттуктоосу»
- Азия кубогунда жакшы оюн көрсөтө алдык деп айта алам. Анткени, биздин курама команда биринчи жолу катышты. Оюнду бүтүндөй дүйнө эли көрдү. Клубда колдогон мекендештерди көрүп дем-күч алдык. Көчөдөн эле жолугуп «биз үчүн силер жеӊдиӊер, мыкты оюн көрсөттүӊөр» деген күйөрмандар болду. Келгенибизде тосуп алган мекендештер, өлкө башчыбыздын куттуктоосу жүрөгүбүздү жылытты. Эӊ чоӊ сыйлыгым Сооронбай Шариповичтин колунан алган Ардак грамота болду. Кыргызстандагы футболду жаӊы бир тепкичке көтөрө алдык. Келечекте мыкты оюнчулар өсүп чыгат деп ишенем. Анткени, футбол академияларга тапшырган жаштардын саны кескин өстү. Демек, алардан мыкты футболчуларды күтсөк болот.
Насипа Исраилова, апасы:
«Дасторконду жайнатып алып футбол көрөбүз»
- Спортто жаракат албаган спортчу болбойт эмеспи. Балам жаракат алган сайын «таштачы балам, ушуну, башка жумуш табылар» деп кейип калмай адатым бар. Бул энелик сезим менен айткан кебим да. Ал эми кечээгиндей ийгиликтерин көргөнүмдө «жакшы да балам футболчу болгон» деп сыймыктанып калам. Кайсы оюну болбосун дасторконду жайнатып отуруп алып көрөбүз. Баламдын ар бир оюну бизге майрам. Азия кубогунда ойноп жатканда да ар бир оюнунда өзүм ойноп жаткандай толкундандым, чарчадым. Атасы футболдун чебери болбосо да андагы эрежелерин так билет. «Мына бул жери туура эмес болуп калды, калыс болбой калды» деп кейип калса ачууланып калам. Буюрса, алдыда көп оюндарда жеӊиш менен келишет деп ишенем.
Шүкүрилла Исраилов, атасы:
«100 сом утуп алып кубанганы эсимде»
- Беш-алты жашынан баштап эле футбол аянтчада чоӊойду. Агасы кайда барса ээрчип алчу. Сумкасын көтөрүп, жумушка жөнөгөндөй жөнөп калчу. Ошол көрүнүштөрү азыркыдай эсимде. Айтканынан кайтпаган өжөр мүнөзү көп ийгиликтерге жетишти. Ата-эне үчүн баласынын ийгилигинен өткөн бакыт жок эмеспи. Футболдогу алгачкы ийгилиги эсимден кетпейт. Yчүнчү класста окуса керек эле, так эсимде жок. Кара-Сууда Муратбек Малабаев футбол боюнча мелдеш өткөргөн. Ошол оюнда Ахлидин эӊ мыкты гол үчүн деп 100 сом утуптур. Эсимде, балам 100 сомду колуна кармап алып, көчө менен бир болуп «мыкты голдун автору болдум» деп кыйкырып, сүйүнүп келген. Андан бери көп ийгиликтерге жетишти. Уулумдун фанатымын.
Бактыгүл Калдарбай кызы
Спортчу (Балбан кыз) Барчынай Узгенбаева: «Бир учурда аялзаты экенимди, бир учурда спортчу экенимди унутам»
Понедельник, 21 Январь 2019 03:50 Автор Бекмурат
Аты-жөнү: Узгенбаева Барчынай Чолпонбаевна
Туулган жылы: 1995-жыл, 13-февраль
Кичи мекени: Ош шаары
Боюнун узундугу: 1.75 см.
Салмагы: 63 кг.
Yй-бүлөлүк абалы: бойдок
Даражасы: Грэпплинг боюнча Азиянын эки жолку чемпиону. Панкратион боюнча Кыргызстандын чемпиону. Спорттун чебери.
Учурда: “FIGHTER KG” залында машыгат
«Эӊ чоӊ мотивацияны апакем берет»
- Yйдө төрт бир туугандын кенжесимин. Азамат аттуу агам, Бегимай, Бегайым аттуу эжелерим бар. Жашоомдо эӊ кымбатым - апакем Клара Казыбаева. Yй-бүлөбүздө жашоонун ысык-суугуна чыдап, жалгыз баарыбызды өстүрүп, эч нерседен кем кылбай, билим берген, бутубузга тургузуп, үйлөп-жайлап, ийгиликке жеткирген бул апам болот. Мен машыгуума байланыштуу Бишкек шаарында турам, апам Ошто. Алыста жүргөнүмө карабай күндө телефон чалып «эрте тур, туура тамактан, залга калбай бар» деп контролдойт. Спортчу болушума каршы болгон жок, тескерисинче эӊ чоӊ мотивацияны апакем берип турат.
«Форма кийип, орган кызматкери болуу кыялым эле»
- Кичинекей кезимден спортко жакын өстүм. Ички жан дүйнөм, сезимим спортко тартып тура берди. Менин аракетимди, кызыгуумду көргөн бардык адамдар «сен спортчу болушуӊ керек» дешчү. Апамдын колдоосу, жардамы менен 7-классымдан баштап Ош шаарындагы «Алыш» комплексине барып, Сатиев Таалай агайдын колунда дзюдо, самбо менен алектене баштадым. Залга киргениме 2 апта болгондон кийин машыктыруучум мени спартакиадага чыгарды, ал жактан 3-орунду багындыргам. Ошондогу алгачкы медаль мага чоӊ мотивация берген. Мектепти аяктагандан кийин кичине кезимден бери кыялым болгон ички иштер министрлигинин академиясына тапшырдым. Форма кийип, мекениме күжүрмөн кызмат кылсам деп максат кыла берчүмүн. Бирок, ал кыялымдан спорт үчүн баш тарттым. Буюрса, алдыда ал багытта да элиме кызмат кылам деген ниетим бар.
«UFCнин кыздарынын катарына кошулсам деп ниет кылам»
- Спорттун ММА түрү дүйнөдө башка оюндардан биринчи орунда турат. Мында атаандашыӊ жеӊилдим деп белги бергенге чейин өзүӊ каалагандай уруш көрсөтөсүӊ. Спорттун универсалдуу, эӊ оор түрү болгондуктан кайсы багыттагы спортчу болбосун бул беттешке көз чаптырып турушат. Ошолордун катарында мен да UFCнин Ронда Роузи, Холли Холм, Джина Карано сыяктуу кыздардын сегиз бурчтуу октагонго чыгып урушканын карап ММАга чоӊ стимул алдым. Ошол кыздардын деӊгээлине жетсем, алар менен беттешсем деп ниет кылам.
“Машыктыруучу Кенжебек Чекировдун колуна келүү оӊой болгон жок”
- “FIGHTERKG” залынын негиздөөчүсү Кенжебек Чекиров ММА боюнча өлкөдө алдыӊкы машыктыруучу. Анын колунан мыкты мушкерлер тарбияланып чыккан жана тарбияланып келүүдө. Ушул агайга барып машыксам деп кыялданып жүрүп, 2-курсту аяктаган соӊ келдим. Бирок, залга кирүү кыйынчылык жаратты. Себеби, машыктыруучубуз келген спортчулардын баарын эле кабыл ала бербейт экен, өзгөчө кыздарды. Тааныш агаларымдын жардамы менен мүмкүнчүлүк алып, “менин машыктыруума чыдасаӊ, каласыӊ” деген сыноодон өтүп, азыр “FIGHTERKG” залында, Кенжебек агайдын колунда ММА боюнча машыгып жаткан жалгыз кызмын.
Ийгиликке жетүү, беттеште жеӊүү үчүн мыкты машыгуу, мыкты колдоо жана ынтымак керек. Кенжебек Оронович ар дайым бул сөздөрдү эсибизге салып, мыкты машыгуу менен бирге залдагы спортчулардын биримдигин бир туугандай бекемдеп койгон. Атаандашым менен беттешип жатканда залдагы агаларымдын, машыктыруучумдун колдоосу, алардын мага берип жаткан энергиясы жана албетте, элимдин ишеничи ар дайым мени жеӊишке түртүп турат.
“Элдин үмүтүн актабай калуу өлүмгө барабар”
- Рингге чыгып баратканда сүрдүүлүктү топтойм. Агайымдын ар бир сөзүн кунт коюп угам. “Умри, но выиграй” деп ар дайым айтып турат. Ошол сөзүн 1 секунд да эсимден чыгарбай, кулагымда жаӊыртып турам. Ар бир беттешим мага маанилүү. Беттешке чыккан сайын бир кадам алдыга жыласыӊ. Мага “сен мушташка чыгып баратканда таптакыр башкасыӊ да, күнүмдүк жашоодо такыр башка кызсыӊ” деп көп айтышат. Ооба, ошондоймун. Себеби, мен күлүп чыккыдай бийлегени чыгып бараткан жокмун да. Менин беттештеримдин көбү Бишкекте болду. Өз үйүӊдө, ошончо элиӊ сени колдоп, карап турса, алардын үмүтүн актабай, желекти көтөрбөй калуу бул - өлүмгө барабар. Рингге чыгып баратканда ичиӊдеги күч-кубаттын, эрктин, намыстын баары жүзүӊө чыгат. Жан дүйнөӊ да кайраттанат, мына ошол учурда таптакыр башкача, сүрдүү адам болуп чыга келесиӊ. Өлкөнүн намысын коргоо - согуштай эле нерсе.
“Аялдык назиктик менен спортту бирдей алып кетүүгө аракет кылам”
- Мен кыз баламын, спорт менен машыккан менен эркек жигиттерге караганда баары бир назиктик болот. Анын үстүнө өзүм да кыздарга тийиштүү назиктикти сактап жүрүүгө аракет кылам. Ошентсе да басыгымды өзгөртө албай жатам. Көйнөк, юбка кийип жүргөндө да унутуп калып копол басыгыма өтүп кетем. Бир учурда аялзаты экенимди, бир учурда спортчу экенимди такыр унутууга туура келген жашоодомун. Бирин экинчи жерде колдонууга таптакыр болбойт. Залга киргенде чачымды жыйнап, эркек балдар менен теӊтайлаша мушташып, машыгам. Мектепте окуп жүргөндө спорттук кийим кийинген, кабагым ачылбаган эркекче жүрүм-турумум бар болчу. Спортчумун деп кыз экениӊди унутуп, шымданып, кулактарды сындырып, канатты жайып жүрүү туура эмес экенин личность болуп калыптангандан кийин түшүндүм. “Кыздын кыздай болгону жакшы” дешет. Мен кызмын деп спортко жолобой койгон да болбойт. Кыргыздын намысын коргоо үчүн спортчу кыздар да керек. Ошол себептен экөөнү бирдей алып кетүүгө көп аракетимди жумшайм.
“Акылдуу жубай, мээримдүү апа болууга аракет кылам”
- Соцтармактагы баракчаларыма эркек балдардан “сен кыз баласыӊ, мушташып не кыласыӊ? Кийин жолдошуӊду да урсаӊ керек” деген билдирүүлөр көп келет. Мурун андай билдирүүлөргө аябай көӊүл буруп, жүрөгүмө жакын кабыл ала берчүмүн. Бир күнү Кенжебек агайым “кызым, сен чечим чыгарып, спортко чоӊ кадам таштагансыӊ. Адамдын артынан сүйлөгөндөр эч нерсе кыла албагандар экенин унутпа. Сөз сени сындырбаш керек, тескерисинче ага каршы ийгилик жаратууга түрткү бериши керек” деди. Ошондон кийин андайларга маани бербейм. Мен залда жана рингде гана спортчумун, көчөдө, үйдө жана башка жакта кадимки эле Барчынаймын. Ашканада тамактын түрүн жасайм, үй иштеринин баарын аткарам. Кыздарга тийиштүү милдеттердин баарын билем. Түрлөп тамак даярдаганды жактырам. Өзүм спортчуларга тийиштүү диетада жүргөндүктөн, Ошко барганда апама интернеттен карап, аябай аракет кылып жакшы тамак жасап бергенге аракет кылам. Апамдын астына коюп, менин жасаган тамагымды рахаттанып жеп жатканын карап отургум келет. Кудайым насип этсе үй-бүлөдө акылдуу жубай, мээримдүү, камкор апа болууга аракеттенем. Менин кыялымдагы мырза бою да, ою да, даражасы да менден жогору болгон, ыймандуу, спортту түшүнгөн жигит болуусу зарыл. Негизгиси өзүнүн жигиттик милдеттерин билген адам болуусу керек. Азырынча андай жигитке кезиге элекмин.
“Көчөдө ыӊгайсыздык жараткан жаштарга кезигүүдөн корком”
- Мектепте окуп жүргөн кезимде өтө шок, көп мушташкан кыз болчумун. Залга келгенимде Кенжебек агай аны билип калып, “Барчынай, мыкты спортчу күчүн көчөдө эмес, мелдеште көрсөтөт. Мыктымын десеӊ спортчу экениӊди беттеште гана эсте” деди. Ошол сөздү уккандан кийин да токтолдум, менде көп өзгөрүүлөр болду. Азыр көчөдө мага ыӊгайсыздык жараткан балдар, кыздарга туш келип, ачууга алдырып, аларга күч колдонуп жибербейин деп корком.
Уулбү Каныбекова
Сүрөттөр каармандын өздүк архивинен алынды
Мушкер Бусурманкул Абдибаит уулу: «Менин жеӊишим - бүтүндөй кыргыз элинин жеӊиши»
Вторник, 27 Ноябрь 2018 04:29 Автор Бекмурат
Кыргызстандык мыкты мушкер Бусурманкул Абдибаит уулу таймаштын аралаш түрлөрү (ММА) боюнча 17-ноябрда Орусиянын Назрань шаарында өткөн "M-1 challenge 99" мелдешинде жеӊишке жетишти. Мелдешке жети өлкөнүн спортчулары катышып, жалпысынан 12 беттеш болгон.
Туулган жылы:
1993-жыл, 23-февраль
Бою: 173 см.
Салмагы: 66 кг.
Туулган жери:
Чоӊ-Алай району, Чак айылы
Жетишкен ийгиликтери:
грэпплинг боюнча дүйнө чемпиону, Кыргызстандын эӊ мыкты мушкери
«Мектепте окуп жүргөнүмдө эле спортко кызыкчумун»
-Мен Чоӊ-Алай районунун Чак айылында жарык дүйнөгө келгенмин. Yй-бүлөдө 8 бир тууганбыз, 6 уул, 2 кыз, уулдардан эӊ кичүүсүмүн. Ата-энем эч жерде иштебейт, дыйканчылык менен гана алек. Жөнөкөй үй-бүлөнүн эрке баласымын. Бала кезимен ата-энем жакшы таалим-тарбия берип чоӊойтушту. Орто мектепте окуп жүргөнүмдө эле спортко кызыкчумун. Тагдырдын буйругу менен 15 жашымдан тарта спорт жаатына аралашып калдым. Жаштыгыман мыкты мушкер болууну максат кылчумун. Ата-энем, бир туугандарым мени колдоп-кубатташты. Ошол себептен да спорттон өз ордумду таба алдым десем болот. Учурда ата-энем мени менен сыймыктанышат. Мен да ата-энеме татыктуу уул болгонума абдан кубанам.
«Канчалаган кыйынчылыктарды жеӊип, ийгиликтерди багындырдым»
-Спорт жаатына аралашкандан тарта мени грэпплинг федерациясынын президенти Кенжебек Чекиров аттуу машыктыруучум тарбиялап келүүдө. Учурда Бишкек шаарындагы "FighterKG" аталыштагы спорт залда машыгып келем. Көп убактым аталган спорт залда өтөт. Негизи мыкты мушкер болуу чындыгында оӊой болгон жок. Көптөгөн кыйынчылыктар болду, аларды жеӊип андан соӊ ийгиликтерди багындырып жатам. Ийгиликтеримин артында машыктыруучумун да салымы чоӊ. Спортто тартип бекем болуш үчүн алгач ыйманга сугарылабыз. Ал эми ыйман башаты илим демекчи, динди туура багытта үйрөнүп, Алла жалгыз экендигин таанып түз жүрүү да бул - тартип. Спортто да дал ушундай бекем тартип менен гана ийгиликтерди багынта аласыӊ. Ар бир адам баласы алдыга жакшы максаттарды коюп, ошонун артынан иш алып барат эмеспи. Менин да тилегим дүйнөлүк таймаштарда оюн көрсөтүп, жеӊишке жетүү. Спорт аркылуу дүйнөнү бир канча жолу багындырып, ошол тармакта кыргыз элинин даӊкын чыгаруу эӊ башкы максатым.
«2013-жылы дүйнө чемпиону наамын алдым»
-Профессионалдуу түрдө 8 жылдан бери машыгып келе жатам. 2013-жылы грэпплинг боюнча Москвада болгон дүйнөлүк чемпионатта алтын медалдын ээси болуп, дүйнө чемпиону аталгам. Грэпплинг боюнча Кыргызстандын беш жолку чемпионумун. Ал эми 2014-жылы Кореяда өткөн Азия океянияда профессионалдуу грэпплинг боюнча күмүш медалдын ээси болдум. Андан сырткары Японияга да мелдешке барып, жарым финалга чейин мелдешип ден соолукка байланыштуу баш тартканмын. Анын себеби ал жакта аба ылгап көнө албай койгонмун. Андан сырткары ММА WFF боюнча 2016-жылы дүйнө чемпиону болдум, 2016-2017-жылдары Кыргызстандын мыкты мушкери аталдым.Ушундай жетишкендиктерден улам башка өлкөлөргө чакыруулар да болууда. Ал эми 17-ноябрда Орусиянын Назрань шаарында өткөн "M-1 challenge 99" мелдешине катышып жеӊишке жетиштим. 66.8 килограммга чейинки салмакта рингге чыктым. Орусиялык Залимбек Оморов менен күч сынашып, үч раундга созулган таймаштын жыйынтыгында жеӊишке ээ болдум. Негизи рингде ушуну менен жалпысынан 14 беттеш өткөрдүм. Буга чейин 10 жолу жеӊишке жетип, эки жолу жеӊилип, бир жолу теӊ чыккам. Бул жеӊиштерди багындыруу мен үчүн оӊой болгон жок. Анткени, тынымсыз машыгуудан улам ийгиликтерди жаратып жатам. Жеӊишим бүтүндөй кыргыз элинин да жеӊиши.
«Бүт убактымы, күчүмдү спортко жумшаймын»
-Спорттон сырткары эч кандай деле негизги жумушум жок. Спорт менин жашоом десем болот. Анткени бүт убактымы, күчүмдү ушул спортко гана жумшайм. Спорттон көптөгөн досторду таптым. Мен ырдаганды жакшы көрөм. Досторум менен кээ бир учурда тоого чыгып дем алып келебиз. Айтор, менин жашоом спорт менен, машыгуу менен гана өтөт.
Орто мектепти аяктаган соӊ жогорку окуу жайга тапшырганмын. Кесибим боюнча юристмин. Бирок ал тармакта иштегенге аракет кылган жокмун. Быйылкы жыл да мен үчүн жакшы жылдардан болду десем болот. Анткени, спорт жаатында ийгиликтерге жетиштим. Апрель айында өзүм сүйлөшүп жүргөн Нестан Ырысбаева аттуу кызга үйлөндүм. Жубайым Ысык-Көл облусунун Түп районунан болот. Абдан жакшы, мени ар убак колдоп-кубаттап турат. Спортту абдан баалайт.
«Желегибиз желбиреп, өлкөбүздүн аты айтылганда абдан толкунданам»
-Алгачкы жолу шаардык мелдештерге катышкам. Кийинчерээк эл аралык мелдештерге катышып, жакшы ийгиликтерди жараттым. Канчалык көп ийгиликти багындырган сайын спортко болгон кызыгуу ошончолук күчөй берет. Кайсыл учурда болбосун мелдешке барган жерде биринчи кезекте өзүӊдү эркин кармашыӊ керек, ошондо гана жакшы ийгиликке жетсе болот. Чемпион болуп алтын медаль же чемпиондук кур алган кезде, биздин өлкөнүн желеги желбиреп, Кыргызстан деген сөз айтылганда аябай толкундануу сезим болот. Ал сезимди сөз менен да айтып бере албаймын. Мындан ары да чет жактардагы мелдештерге катышып, кыргызымдын желегин желбиретип ийгиликтерди багындырып келүүгө ар убак даярмын. Ушул күнгө чейин мени колдоп-кубаттап келген туугандарыма жана машыктыруучума ыраазычылыгымды билдирем.
Батма Суранова
Акжол Махмудов, дүйнө чемпиону: «Спорт - мекен менен атамдын алдындагы милдетим»
Четверг, 04 Октябрь 2018 03:43 Автор Бекмурат
Грек-рим күрөшү боюнча Азиянын үч жолку чемпиону, Кадеттер арасында дүйнө чемпиону, үстүбүздөгү жылдын июль айында болуп өткөн Азия оюндарынын күмүш медалынын ээси Акжол Махмудовду кимдер тааныбайт?! Спорт дүйнөсүндө өзүнүн токтоолугу менен айырмаланган чемпион бүгүн биздин конок төрдө.
«Спортко келгеним, агаларымдан алган үлгүм»
- 1999-жылы 15-апрелде Араван районунун Кызыр-Абад айылында туулганмын. Yй-бүлөдө беш бир туугандын ортончусумун. Эки агам, эки карындашым бар. Атамдын Курсанай деген карындашы бар. Ошол эжем бизге эже да, эне да болду. Алгачкы мектепке жетелеп алып барды, окуучунун формасын алып кийгизди дегендей. Мен ал эжемди энемдей сыйлайм, урматтайм. Биринчи класстан бешинчи класска чейин Ош шаарындагы Керме-Тоо орто мектебинде окудум. Менден эки жаш улуу агам бар, аты - Сыймык. Ошол агам менен бир класста чогуу окуп, эгиздердей чоӊойдук. Машыгууларга да чогуу бардык, спортту чогуу баштадык. Бешинчи классты бүткөнүмдөн кийин Араванга барып окудум, эки жыл. Сегизинчи класстан Бишкекке кетип, мен Ш. Сыдыков атындагы республикалык олимпиадалык резервдеги окуу жайда окуп калдым. Агам башка мектепке которулуп кетти.
Негизи, спортко келишиме атамдын салымы чоӊ. Атам спорттун чоӊ фанаты, «мен жетпеген максаттарыма силерди жеткирем» деп жүрүп, үч уулун теӊ ушул чөйрөдө чоӊойтту. Спортко келишим - агаларымдан алган үлгүм. Уулдардан эӊ кичүүсү болгонум үчүн агаларымды карап, алар эмне кылса кайталап өстүм.
«Алгачкы ийгилигим эсимде»
- Биринчи классымдан баштап эле спорт залга бара баштагам. Эсимде, ал убакта Айбек деген агай бар болчу, азыр мени эстейби билбейм. Ошол агай күнүгө жокточу, атайын тизмек жазылган журнал ачып алып, келгендерди белгилеп, келбегендерди издеп, себебин сурап турчу. Азыр ойлосом бул нерсе ошондогу балдардын спортко болгон кызыгуусун арттырып, шык берчү экен. «Мен да кимдир бирөөгө зарыл экем» деген сезим пайда болот эле. Башында көчөдө кийген кийимибиз менен эле машыкчубуз, бара-бара Айбек агай бизди өзүнчө формага салды. Көчөдө башка кийим, машыгууда башка кийим кие баштадык. Yчүнчү класста окуп жүргөндө бир мелдешке катышып, үчүнчү орунду алгам. Ал убакта медаль алган эмесмин, диплом менен белектерди беришкен. Спорт чөйрөсүндө эӊ алгачкы жеӊишим болуп калды. Кийин Нуранов Нурлан агайдын колунда тарбияланып калдык. Ал убакта агай чоӊдорду гана машыктырчу. Кичинекейлерден агам экөөбүздү гана карады. Бүгүнкү жетишкен ийгиликтериме ушул агайдын да салымы өтө чоӊ. Кайда жүрбөйүн колдоп, кеп-кеӊешин айтып турат.
«Машыктыруучу чоӊ роль ойнойт»
- Жогоруда аты аталган спорт мектепке алгач барганда Раатбек Мамбетов деген машыктыруучунун колунда машыгуу сүйлөшүлгөн. Бирок, ал убакта агай дүйнөлүк чемпионатка кетип калып, мени Майрамбек Ахмедов тандап алган. Алгачкы жолу машыгууну баштаганда эле «сенде потенциал бар, ийгиликке жетишесиӊ» деп көп айтчу. Бүгүнкү күнгө чейин машыктырып келет. Эч кимге бербейм деген принципте машыктырат. Учурдан пайдаланып агайга ыраазычылыгымды айткым келет. Анткени, канчалаган күчтүү балдар бар, көпчүлүгү «таланты бар, таанышы жок» да. Майрамбек агайдын колунда тарбияланып калышым менин бешенемдин ачыктыгы деп билем. Кудайымдын мага берген мүмкүнчүлүгү. Себеби, спортто биринчи кезекте машыктыруучу чоӊ роль ойнойт. Эгер машыктыруучу мыкты болсо, окуучусу сөзсүз чемпион болот.
«Ниетти түз кой» деген кеӊешин берген…»
- Мага ишенип, бар күчүн жумшап машыктырып жаткан Майрамбек агайды таӊ калтырууну, агайдын ыраазычылыгын угууну эӊсей берчүмүн. Бирок, эмнегедир ошол учурларда такыр жолум болбой койду. 8-9-класстарда окуйт элем. Спорт мектепте мага ишенгендердин үмүтүн актай алган жокмун деп кейип калчумун. Улуу агам Бексултан катышкан мелдешинен куру кол кайтпайт эле. Көбүнесе, байгелүү орундарды ээлечу. Бир күнү ошол агама барып «эмнеге мен сиздей ийгиликтерге жетише албай жатам, сыры эмнеде» деп сурасам, агам «мен сага намаз окуу деп айткам, ниетти туура кой» деген кеӊештерин айткан. Негизи, намазды сегизинчи классымдан бери окуйм. Бирок, ойлоп көрсөм мен туура эмес ниет менен баштаган экем. «Чемпион болоюн, спортто көп ийгиликтерге жетейин» деген ниетте окуптурмун. Агамдын кеӊешинен кийин, ниеттерди оӊдоп, мурунку кетирген катачылыктарды түздөдүм. Ошондон баштап жолум ачылды. Кудайга шүгүр, 2015-жылдан бери чемпион болуп келе жатам.
«Атам, бир туугандарымдан өткөн баалуулук жок»
- Эки карындашымды өзгөчө жакшы көрөм. Алар биздин аманатыбыз экенин жакшы билем. Ошондуктан дайыма колумдан келген жардамымды берип, эч нерседен кем кылбоого аракет кылам. Эки агам экөө эки башка. Улуу агамдан спортто кандай жүрүү керектигин үйрөнсөм, Сыймык агамдан кандай кийинүүнү, кантип сүйлөөнү үйрөнөм. Атам, бир туугандарымдан өткөн баалуулук жок мен үчүн. Ар бир пенденин мойнунда ата-энени ыраазы кылуу милдети бар эмеспи. Мен атамды спорттогу жетишкендиктерим менен бактылуу, ыраазы кылгым келет. Анткени, атамдын жашоодогу эӊ негизги максаты да ушул - мени олимпиадада чемпион көрүү. 2020-жылы Токиодо өтүүчү олимпиадага катуу даярданып жүрөм. Буюрса, алтын тагынам деген чоӊ, аруу максат менен машыгып жатабыз.
«Күрөш тактикасы күндөн-күнгө өзгөрүүдө»
- Азыркы учурда спортко кызыккан мырзалардын саны өскөнүн көрүп кубанам. Буюрса, өлкөбүздүн келечеги мыкты спортчу балдардын колунда. Бул тармакта жүргөн балдар патриот болот, мекенди биринчи орунга коюп, байлык-мансапты унутушат. Түркиядан, Казакстандан көп эле жолу сунуштар түшкөн «биздин атыбыздан чыгып бер» деген, а түгүл чоӊ суммадагы акча да сунушташкан. Бирок, мен үчүн биринчи орунда өлкөнүн желеги турат. Аны дүйнө жүзүнө желбиретүү, дүйнөгө таанытуу спорчу катары менин милдетим деп билем. Биздин өлкөнүн машыктыруучулары дүйнөлүк деӊгээлдеги мелдештерге көбүрөөк катышышса жакшы болот эле. Анткени, күрөштөгү тактикалар күндөн-күнгө өзгөрүүдө. Бизде мурунку бойдон машыгып калабыз да, натыйжада жеӊилүүлөр көп болууда.
Нурлан Нуранов, машыктыруучусу:
«Бизге караганда атасынын салымы чоӊ»
- Машыгууга жаӊы келгенде спортко болгон кызыгуусу менен башкалардан айырмаланып турат эле. Азыр биринчи класстын окуучусунун спортко болгон кызыгуусун ойготуу кыйыныраак. Акжолдо тубаса кызыгуу бар. Менимче, бул үй-бүлөдөгү тарбиядан көз каранды. Өтө жөнөкөй атанын уулу. Акжолдун спортто жетишкен ийгиликтеринде бизге караганда атасынын салымы чоӊ. Yч уулу болсо, үчөөнү теӊ жетелеп келчү. Бул үчүн атасына рахматыбызды айтышыбыз керек. Себеби, бүгүнкү күндө баласы эми жетилип, өлкөгө кызмат кылуучу убакка келгенде чет өлкөгө иштеп кел деп жөнөтүп салышкан ата-энелер көп. Бала мектеп жашынан баштап спортто машыгат да, үзүрүн көрөргө келгенде чет жакта, кара жумушта иштеп калып жатат.
Акжол тырышчаак, көздөгөн максатын жарым жолдо таштабаган бала. Ушул сапаты спортту жакшы өздөштүрүшүнө аябай чоӊ жардам берет. Кичинекейинен өткөргөн машыгуусунун үзүрүн көрүп жаткан мезгили. Буюрса, келерки олимпидада алтын тагынат деп ишенем.
Бактыгүл
Калдарбай кызы
Дайджест---------------------------------
ЖЕР ТИТИРӨӨ КАЙСЫЛ АЙМАКТАРДА, КАНЧА БАЛЛГА ЖЕТТИ
Среда, 18 Ноябрь 2015
Спорт
Баястан Максатбек уулу, жеӊил атлетика боюнча спорт чебери: «Максатым - мекенимди дүйнөгө таанытуу»
Маданият
Ныязалы атындагы музыкалык окуу жайына 4 кабаттуу жаӊы имарат курулат
Интервьюлар---------------------------
Бюджет, экономика жана өнөр-жай маселелери боюнча туруктуу депутаттык комиссиясынын мүчөсү Илгиз Капаров: «Кыргызстанды башка өлкө менен теӊей албайм»
Понедельник, 27 Август 2018
Сурамжылоо-----------------------
Ош шаарынын тазалыгына кандай баа бересиз?
Добуштардын саны:: 38
Билим берүү-----------------------
Доор жана басма сөз
Понедельник, 16 Ноябрь 2015
-
ЧЫҢГЫЗ АЙТМАТОВДУН ААЛАМЫ
Понедельник, 12 Декабрь 2016 -
ФУТБОЛ академиясы ачылды
Понедельник, 16 Октябрь 2017 -
Сарык оорусу
Понедельник, 11 Сентябрь 2017
-
Саламатсызбы! Мен 19 жаштамын 17 жашымда суучечек оорусу менен Ооругам. А бирок азыр дагы ушул ...
-
Айсалкын эже менин кызым ооруп калды суу чечек оорусу менен сут ичсе болобу жашы 2 де ???
-
Сокур ичегигини.опера циия сыз айыктырса болобу?
-
Эрте келген турналар повестине дилбаян жазуу керек
Ош шамы коомдук-саясий гезити
Толугу менен...